My Thought (1887)
Among green fields, and far from town
Before soft summer night descends,
A maiden, long from girlhood known,
Sings songs of hope 'mid circling friends.
Of lives destroyed by toil and pain
She sings with sweet compassion too, –
My wounded heart, sore bruised again,
In anguish beats, and bleeds anew.'Are you asleep?' she questions me,
'And why so silent and so still?
Perhaps some childhood memory, –
Dear distant days your fancy fill?'
What can I say? I cannot cry,
Nor sad and sombre turns the talk
While with a charming girl I lie
After a pleasant summer walk!My thoughts, the torment of my soul,
My pangs, my hopes, this bitter cup, –
How much in silence to my goal
Already I have offered up!
And what I held in life most dear –
My youth – with moist, tear-blinded eyes
I placed on this high altar here,
Where my compelling duty lies!I also feel the inward fire,
I, too, desire to live and love, –
But something always drives me higher,
When I 'mong pleasure-seekers move…
And so, if Fate displeased should be,
And all my toil and trials are vain,
May death come suddenly to me
While still I hope – then no more pain!
Tradukis William Auld
Mia penso (1887)
Sur la kampo, for de l' mondo,
Antaŭ nokto de somero,
Amikino en la rondo
Kantas kanton pri l' espero.
Kaj pri vivo detruita
Ŝi rakontas kompatante, –
Mia vundo refrapita
Min doloras resangante.«Ĉu vi dormas? Ho, sinjoro,
Kial tia senmoveco?
Ha, kredebe rememoro
El la kara infaneco?»
Kion diri? Ne ploranta
Povis esti parolado
Kun fraŭlino ripozanta
Post somera promenado!Mia penso kaj turmento,
Kaj doloroj kaj esperoj!
Kiom de mi en silento
Al vi iris jam oferoj!
Kion havis mi plej karan –
La junecon – mi ploranta
Metis mem sur la altaron
De la devo ordonanta!Fajron sentis mi interne,
Vivi ankaŭ mi deziras, –
Io pelas min eterne,
Se ni al gajuloj iras…
Se ne plaĉas al la sorto
Mia peno kaj laboro –
Venu tuj al mi la morto,
En espero – sen doloro!
L.L. Zamenhof (1859–1917)
Ĉi tiu artikolo aperis en La Brita Esperantisto de septembro-oktobro 1997.